wytrącać (się)

См. также в других словарях:

• wytrącać się – wytrącić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o składniku (składnikach) czegoś: oddzielać się, wydzielać się, np. z roztworu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z roztworu wytrącają się kryształy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wytrącić — dk VIa, wytrącićcę, wytrącićcisz, wytrącićtrąć, wytrącićcił, wytrącićcony wytrącać ndk I, wytrącićam, wytrącićasz, wytrącićają, wytrącićaj, wytrącićał, wytrącićany 1. «trąciwszy wyrzucić, usunąć skądś, sprawić, że coś wypadnie» Wytrącić komuś… …   Słownik języka polskiego

• wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… …   Słownik języka polskiego

• ręka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, lm M. ręce, D. rąk, N. rękami {{/stl 8}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 8}}rękoma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytna część kończyny górnej od nadgarstka aż do palców; dłoń : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wysokość — ż V, DCMs. wysokośćści; lm MD. wysokośćści 1. «wymiar czegoś liczony od podstawy w górę, w kierunku pionowym do wierzchołka, do górnej płaszczyzny, krawędzi» Wysokość pokoju, okna, stołu, szafy, kolumny. Hala o wysokości dwóch pięter. Dom ma… …   Słownik języka polskiego

• wydzielać — ndk I, wydzielaćam, wydzielaćasz, wydzielaćają, wydzielaćaj, wydzielaćał, wydzielaćany 1. forma ndk czas. wydzielić (p.) 2. «wydalać, wydawać coś z siebie» Kwiaty wydzielały mocny zapach. 3. biol. «o narządach żywego organizmu: wytwarzać… …   Słownik języka polskiego

• grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… …   Słownik języka polskiego

• grać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, graćam, graća, graćają, graćany {{/stl 8}}– zagrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać utwór muzyczny na instrumencie : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niecierpliwić — ndk VIa, niecierpliwićwię, niecierpliwićwisz, niecierpliwićliw, niecierpliwićwił, niecierpliwićwiony «doprowadzać kogoś do utraty cierpliwości, wywoływać zniecierpliwienie; wytrącać z równowagi, denerwować, drażnić» Niecierpliwił ją swoim… …   Słownik języka polskiego

• szybkość — ż V, DCMs. szybkośćści; lm D. szybkośćści 1. «cecha tego, co porusza się, działa szybko, tego, kto jest szybki; podstawowa wielkość wektorowa charakteryzująca ruch, prędkość» Błyskawiczna, zawrotna szybkość. Duża, mała, średnia szybkość. Szybkość …   Słownik języka polskiego

• broń — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. broni; lm M. bronie {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj wojsk, typ formacji zbrojnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Służyć w broni podwodnej, pancernej. Taktyka, korpus oficerski broni pancernej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień